De winnaars vlnr Vashu, Pradyu, Ahan, Shirsak, Danial, Aldino en daarvoor liggend, Carlijn en Tom
Vandaag verzamelden zich de zes deelnemende ploegen in de Houtrusthal voor de finale van het Herfsttoernooi. U13 stond er goed voor met 7 overwinningen in de 8 gespeelde wedstrijden. Een finaleplaats was daarmee al verzekerd, maar dat vinden we tegenwoordig niet meer genoeg.
Als eerste troffen we VOC. Vorige keer was al gemeld dat tossen winnen is en dus batten. Danial en Ahan openden. Eerstgenoemde sneuvelde met 5 runs op zijn kaart. Nummer 3 Shirsak en nummer 4 Ahan begonnen aan een sterk partnership en gingen met 24 en 26 uit. Aldino en Vashu voegden daar nog wat nuttige runs aan toe waardoor we met 72 runs voor het verlies van 3 wickets het veld in gingen.VOC bood sterk partij met een mooie 25 retired van Maas. Na 8 overs stonden er bij VOC ook 72 runs op de teller. Echter het veldspel van VCC was beter wat 6 wickets opleverde waarvan 3 in de laatste over van Pradyu. Eindstand dus 90-81.
Daarna volgde een tweeluik tegen Qui Vive. Het speelschema bepaalde dat we de laatste poulewedstrijd moesten spelen tegen de tegenstander in de finale. Je zou denken dat zo’n wedstrijd om des keizers baard schriftelijk afgedaan kon worden maar niets was minder waar. Beide partijen legden een finale-waardige wedstrijd op de vloer. We begonnen wat traag aan bat maar nadat Carlijn en Tom als 4 en 5 in het veld stonden, ging de teller hardlopen. Zeer scherp callen zorgden voor een hoop extra runs. Tom stond in no time op 15 alvorens hij uit ging. Ahan nam het stokje over en zette er in no time 10 op het bord en liep met Carlijn die er 17 had na 8 overs naar de kant. 68 runs voor het verlies van 4 wickets. Het fielden was weer van grote klasse. Qui Vive bracht een aantal sterke batsmen aan het wicket die ook de nodige runs lieten noteren maar elk foutje werd afgestraft. Vangen, run outs en clean bowleds. Na 8 overs stond Qui Vive op 66 runs voor het verlies van maar liefst 8 wickets. Eindstand 92-78 en toen moest de finale nog beginnen.
Dat Qui Vive snel leert, was ons al eerder duidelijk. Het is een geduchte tegenstander geworden waar we ons beste spel nodig hebben om te winnen. In de finale moest er nog een tandje bij zoveel was duidelijk. Danial en Shisak hadden dat uitstekend begrepen en pas in de zesde over sneuvelde het wicket van Shirsak op 19 runs als eerste. Kort daarna verliet Danial met 25 retired het veld onder een welverdiend applaus. Tom en Carlijn sneuvelden daarna snel maar daar lieten Ahan en Pradyu zich niet door in de war brengen. Wederom zeer scherp runnen van met name Ahan bracht een totaal van 72 voor het verlies van 3 wickets op de borden. Ietsje beter dan in de eerste wedstrijd dus dat gaf hoop. Qui Vive schakelde een tandje bij en zag ook hun opener (Madan) met 25 runs en een mooi applaus van het veld gaan. Ons fielden was iets minder scherp met een aantal onnodige overthrows maar tegelijk mag een aantal mooi safes van Aldino niet onvermeld blijven die vrijwel zekere bonusruns (wanneer bal muur raakt) wist te voorkomen. Bowlend pakten Tom (2), Ahan en Carlijn mooie wickets en was er nog een run out. Qui Vivie strandde op 70 runs voor het verlies 5 wickets. Winst wederom dus voor U13.
Het mag dan zo zijn dat we aan het beeld van de bookmakers hebben voldaan, tegelijkertijd moesten we er hard voor werken waarbij het spel van met name Qui Vive uitzicht biedt op mooie wedstrijden in de toekomst. Namens de KNCB deelde Marieke Dickmann behalve medailles ook mooie woorden uit. Herfstcricket is een leuke toevoeging aan de cricketkalender. Daarnaast verheugde het de schrijver dezes dat we met zowel VOC als Qui Vive teams troffen die voor 1/3e uit meisjes bestonden. Dat dat er maar snel meer mogen worden!
-VvK
