Met het team ongewijzigd na de nipte nederlaag tegen Groen & Wit de vorige dag, daalden de jongens af naar Bloemendaal om het goed te maken met iedereen, citaat: “Well up for it”. Nadat de meesten van ons genoten van een Koningsdag in de omgeving van Amsterdam. Ondanks de stralende zon stelde een vochtig en traag outfield voor om eerst te bowlen… komt schipper Flo binnen met alweer een verloren toss (3L, 0W dit seizoen), wat betekende dat VCC aan bat ging onder gekreun uit de kleedkamer. “Zal hij ooit nog winnen”. De vraag op ieders lippen.
Nehaan en Cedric draafden naar het midden, met heldere ogen en een borstelige staart, op zoek om goed te beginnen en lang te batten. Helaas mocht het niet zo zijn. Een bal in feite, met Cedric snel terug dravend, uitgelopen zonder te kijken. De innings had niet slechter kunnen beginnen. George voegde zich daarna bij Nehaan, die de aanval terugbracht naar de bowlers met enkele vloeiende drives. Er ontstond een mooi partnerschap voordat Nehaan werd gebowld door een absolute Jaffer, die de hoek in gleed en de bovenkant van de afzet raakte. Onbetwistbaar onspeelbaar. Lau, die hoopte zijn vorm van het weekend te verbeteren, werd snel getriggerd in wat alleen kan worden omschreven als een ouderwetse huiler, waardoor hij een beetje beduusd achterbleef. Bloemendaal bleef een strakke lijn en lengte bowlen, zonder veel weg te geven. Jakes leek op zijn gemak in het midden, behandelde de bowlers met respect en zocht naar consolidatie, terwijl hij de slag mooi rouleerde. Terwijl VCC begon op te bouwen, viel George vervolgens voor een ander los schot toen hij “in” was, en jatte een brede half-trekker door naar de keeper, wat vragen opriep bij het overzeese selectiecomité van de ploeg. Vonnis hangende.
De wickets bleven vallen: Ali, Amrit en Jakes vielen allemaal binnen 10 runs, waardoor VVC na 29 overs op 92-6 stond. “Moet de volle 50 slaan” waren de kreten uit de dug-out. Skipper Flo en Rehaan groeven allebei diep, en probeerden veel ballen op te vangen om de angel uit de aanval te halen. Nadat beiden voor 10 vielen, kwam de innings tot een einde, zij het dat Ricardo de bal in een nabijgelegen huis pompte. Arriba Arriba! VCC eindigde op 125 all out na 41 overs.
Bloemendaal was de volgende aan slag, na 330 te hebben gescoord de dag ervoor bij HCC, waarbij hun beide overzeese spelers grote honderden scoorden. Een berg om te beklimmen, vooral na zo’n stevige thee. George en Steff namen de nieuwe bal, trokken een aantal valse schoten en creëerden een paar moeilijke kansen. Terwijl de batters zich schikten en er nog een wicket moest vallen, nam Flo het over en nam weer een wicket bij de eerste bal van zijn spell, ongetwijfeld dankzij de gebruikelijke kreet “big leggie lads”. Dat bleek een zeldzaam positief punt in wat een moeilijke dag was voor VCC, met een paar eenvoudige kansen in de late uurtjes om zout in de wonden te strooien. Hoewel de Bloemendaalse overzeese batsmen lof verdienen voor het feit dat zij de hele tijd met gecontroleerde agressie speelden en de druk op de bowlers hielden, moeten wij lering trekken uit deze aanpak en in toekomstige wedstrijden met meer intentie spelen.
Over het geheel genomen werden we in alle afdelingen verslagen, maar vooral in ons batten en ons veldspel. We moeten met meer intentie spelen, partnerschappen opbouwen en het scorebord laten tikken. Zonder iets fatsoenlijks om te bowlen, zal het altijd een zware strijd zijn. Volgende week spelen we weer tegen Rood en Wit in Westvliet.
