De grote Haagsche. Dat maakt altijd krachten los bij VCC. Zeker als bij de opwarmwedstrijd in de Toc d’or flink is verloren. Dus niemand vroeg zich in de regenachtige ochtend af of de wedstrijd wel door zou gaan of niet. Iedereen was er gewoon. Op tijd (wat dat ook betekent) en gefocust. Het kunstgras veld was speciaal voor vandaag opnieuw ingezaaid en het eerste team van HCC was uitgeweken naar het grasveld.
De vervangend captain Yves Nota moest er nog een beetje in komen en verloor de toss, maar maakte het gedurende de wedstrijd meer dan goed. De nieuwe openingsbowler Martin Koster liet merken dat ie er klaar voor is en pakte drie heerlijke wickets. Eerst aflosser Koen Hoppener liet van zich spreken met maar liefst vier wickets. De verdediging stond uitmuntend waardoor iedereen de ballen als rijpe appeltjes uit de lucht kon plukken. Als oud trainer van vele Haagsche talenten werd Marc als enige echt uitgedaagd bij vangkansen.
Als HCC dan met 150 runs all out gaat, dan weet je dat het kan. En toch was er nog niet de overtuiging. Want die jongens van HCC die zitten er al een tijdje op en bij de warming up bleek een recent aangetrokken leg-off-pace-bowler toch wat angst in te boezemen. Het moment dat de skip liet zien dat een goed plan de helft van het werk is. Steady openen met anchorman David en verrassing Koen zorgde voor een zorgeloze 17 overs. Een snelle 20 van Sander en dan nog kanonnen Marc en Marek achter de hand hebben. En daar begon Ed voor de spanning te zorgen. Hij zag Marc na een vernietigende zes gebowled gaan en moest zijn spullen aan gaan doen.
Waar iedereen langs de kant vol vertrouwen toekeek hoe Yves en Marek de runs optelde richting 151, was het Ed die het pak slaag van maandag nog niet had verwerkt. Zijn nagels werden korter en korter. De bodem van zijn pakje peuken was er al uit en hij begon water te drinken omdat hij al zo vaak naar het toilet was gegaan. Voor iedereen aan de kant was het een opluchting dat hij het veld in moest om te batten. Samen met Marek kon iedereen rustig kijken hoe de laatste runs werden binnengetikt. Tekenend voor een captain innings sloeg hij een single om op de 150 te komen op de laatste bal van de over. Vervolgens keek hij bal rustig wide voor het winnende punt.
Wat volgde was een heerlijke derde innings waarbij de speeches vol aandacht werden beluisterd. Er was namelijk wel het een en ander aan de hand. Een debutant van 17 bij HCC 1, een debutant van 12 bij VCC Zami, driehonderd wedstrijden voor HCC door Tom de Groot, 10 wedstrijden voor de Zami voor Jan Willem, Frits die een sprintduel won en een welverdiende ‘denk aan je schouder’ trofee voor Auke.
Sander
