Een wedstrijd die je niet snel zal vergeten

Bij het opzetten van het veld werden de zami’s van VCC verrast door een luchtkussen in cow-corner. Dit ene kleine springkussen was in overenstemming met VCC op het veld geplaatst, maar dicht bij het hek zodat we er geen last van zouden hebben. Heel dicht bij het hek, maar voor de zekerheid hebben we de boundary aan die kant wat korter gemaakt en een fielder deze korte zijde laten bewaken. Een goede vanger is belangrijk, dus had Kaushal zijn wicketkeep-handschoenen aan Graham gegeven en deze taak op zich genomen. Met verve!

De tegenstander Rood en Wit zag deze korte boundary en stelde zich erop in om hier gebruik van te maken. Niet wetende dat de bowlers van VCC het tactisch plan had aangepast. De mooie legside-drives waren vaak net te kort, waar Kaushal rustig onder kon lopen. Een andere oud-wicketkeeper, David Cousins, volgde dit voorbeeld en plukte ook naar hartelust de ballen uit de lucht. Met voor hem weer een mooie mijlpaal van 100 wickets voor VCC. Het leek erop dat het plan langzaam de kant van VCC op ging.

Vrijwel geruisloos doemde er een andere tegenstander op. Vrolijke voetballers die af en toe een bal verkeerd raken en ballen richting mid-stump stuurden. Kan gebeuren. Dat het in totaal een stuk of 80 keer gebeurde zegt waarschijnlijk veel over de voetbal-kwaliteit op de familiedag van Wilhelmus. De nodige afleiding bij de bowlers van VCC zorgde ervoor dat Rood en Wit nog lekker kon versnellen aan het einde van de innings en eindigde op 231 runs.

De tweede innings bleef VCC strijden tegen de medium pace ballen van Rood en Wit en de voetballen van Wilhelmus. De voetbalkwaliteit van de families bij Wilhelmus nam niet toe, maar leek op een zelfde niveau als de weersbestendigheid. Een klein buitje en de familiedag was voorbij en deze tegenstander gebroken. In de regenbreak keken de captains van VCC en Rood en Wit elkaar aan en stelden vast van we ook op een normale tijd thuis wilden zijn. De wedstrijd werd ingekort naar 30 overs en het target gezet op 218.

Hoewel we geen idee hadden hoe Rood en Wit deze score heeft berekend, bleek het met slechts 1 tegenstander snel te gaan met de score. Het goede runnen van Sander en Stephan legde een fundament op een mooi partnership van 100+ runs. De regen maakte het outfield nog sneller wat ook in het voordeel was van VCC en er een paar ballen extra voor 4 gingen. Tevens bleek ook dat wicket keepen bij de Zami een vak apart is en wide vaak verdubbeld werden.

Deze wedstrijd met een extra tegenstander gaat niet de boeken, waarin we gezellig in de zon konden zitten en samen met Rood en Wit de resultaten van het Nederlands elftal in Amerika hebben gevolgd. Ook niet vanwege de 3 vangen van Kaushal, 3 vangen van David, 4 wickets van Nick, de 50+ runs van Sander met de 50e run gemaakt na een drop of andere misfields en miscommunicatie bij het runnen. We zulen vooral terugkijken met lichte schaamte naar onze gasten van Rood en Wit (nogmaals excuses) door de situatie met onze buren. Volgend jaar schrijf ik de Zami in bij het familiedag toernooi voor nog meer verbazing over deze sub-cultuur.