Een nailbiter pur sang met wisselende kansen!
Helaas moesten we Flo missen door een hersenschudding, van harte beterschap! Ondanks drie afwezigen door blessures en studie (Michael, Flo, Guus) konden we gelukkig toch tien spelers vinden waarbij we om sportieve redenen Tobias en Tanveer niet opstelden.
Op advies van Excelsior-coach Lorenzo Ingram speelden we op de kunstgrasmat. Gewonnen toss betekende eerst fielden en kijken of we Excelsior tot een lage score konden beperken. Al gauw sloeg Wouter toe met zijn verraderlijke indriftende toverballen en ook Bart bowlde prima.
De score liep gestaag op. De 14-jarige Jelte van Troost stond goed te batten en maakte er 58.
Onze spinners (Haris en Jacobus) did exactly what was required: zuinig bowlen met een prima uitgezet veld. Nirav nam op een cruciaal moment het prize wicket van Jelte’s broer Stan van Troost.
Ons grondfielden was vrij redelijk. Helaas werden er wel wat vangkansen gemist en ook op direct hits moeten we duidelijk meer trainen! Ondanks dit alles lukte het Excelsior niet meer om enorm te versnellen in de slotovers. 131 was een mooie en zo op het oog haalbare target.
Babette werd helaas gevangen en Thomas, Nirav en Bart gingen gedrieën caught behind: 42/4/9, niet echt wat je noemt een droomstart. Jacobus speelde twee nice little chip shots, de derde helaas in de handen van de mid off: 53/5/13.
Na het vertrek van Stijn, Nirav en Wouter (87/7/22 chasing 131) leek het game, set and match voor Excelsior. Maar Jamie Ryder en Annemijn van Beuge stonden op de pitch en zij gaven geen moment de indruk de handdoek al in de ring te gooien!
Korte singles werden goed gepakt en toen Jamie een straight drive (wat mij betreft bijna the shot of the day, op gepaste afstand van de zes over het hoofd van Jelte) voor vier sloeg, begon de VCC-bank zich te roeren. Aan de andere zijde timede en plaatste Annemijn de bal goed en keek voortdurend voor runs. Er stonden veel mensen op de boundary, waardoor de singles voor het oprapen lagen! Twee spijkerharde pull shots van Jamie leverden ook nog eens vieren op. In de chaotische slotfase werden eenvoudige run out-kansen gemist. Alles zat mee.
100/7/25, 116/7/27 (dus 16 gemaakt in twee overs), 123/7/28. Nog maar negen runs in twee overs voor de winst! Dat lukte en onze spelers stormden het veld op om de twee matchwinners te feliciteren met hun fantastische prestatie!
Komend weekend de FINALE tegen het combiteam van VRA/ACC/Qui Vive. Een mooie afsluiting van het seizoen. Locatie is helaas nog onbekend.
