 Op 29 maart is op 83-jarige leeftijd Frans de Leede overleden. Frans behoeft denk ik bij niemand introductie. Pater Familias van de Voorburgse tak van de De Leede familie, gepensioneerd leraar en groot sportliefhebber.Frans de Leede werd bij ons thuis ook wel Opa de Leede genoemd. Want hoewel hij zelf niet bepaald tekort kwam qua aantal kleinkinderen, adopteerden vele cricket kids hem als opa, omdat hij overal en altijd aanwezig was als er gecricket werd, zeker als er een nazaat meedeed. En die kans was, zoals gezegd, groot. En als hij een van zijn (klein)zonen of (schoon)dochters kwam aanmoedigen, was dat altijd met veel enthousiasme. Hij had de lessen hoe je kinderen positief stimuleert tijdens het sporten niet nodig: hij paste ze -ingegeven door zijn onderwijservaring- al tientallen jaren toe. En dat pikken kinderen snel op, vandaar Opa de Leede. Frans kwam met de cricketsport in aanraking bij Excelsior’20 maar vertrok naar Voorburg om leraar Engels te worden. Vele Leidschendammers en Voorburgers hebben op het Maartenscollege van hem les gehad. Toen zijn zoons wilden cricketen werden ze lid van Voorburg Cricket Club en de rest is historie: Luuk, Patrick, Tim en Mark gaven vanuit de Koekoekslaan de aanzet tot de opmars van VCC tot het hoogste niveau van Nederland, daarbij altijd op de achtergrond gesteund door Frans, die het prachtig vond dat zijn kinderen zoveel plezier beleefden aan “the King of Sports”.  De sport bood hem uiteindelijk ook de kans de wereld over te reizen en heel veel cricketgrounds te bezoeken waar Tim met Nederland internationale wedstrijden speelde. Met zijn vrouw Ada reisde hij o.a. naar WK’s in Zuid-Afrika en West-Indië. Overal heeft Frans letterlijk en figuurlijk zijn voetstappen achtergelaten, want naast de vele boundary rondjes op al die velden, maakte Frans overal ook indruk door zijn prettige en gemakkelijke omgang. Dat mocht ik ook ervaren toen ik zo’n acht jaar geleden betrokken raakte bij VCC. Frans wist je op je gemak te stellen en maakte je welkom bij VCC. Hij kon geweldig verhalen vertellen en daar mocht ik graag naar luisteren. Het meest opvallende en prettige vond ik echter zijn positieve inslag: de wedstrijd kon niet zo dik verloren zijn of er was wel een positieve draai aan te geven. “Veel van geleerd”, “goed voor de ontwikkeling” en meer van die zeer gemeende frasen die een onverhoopte nederlaag meteen weer in het juiste perspectief plaatste. Afgelopen zomer is hij nog in Rugby in Engeland geweest om Bas op de EK U15 te zien schitteren en heb ik nog een keer een week kunnen genieten van zijn positieve aanwezigheid. De laatste maanden ging de gezondheid van Frans echter achteruit. De gang naar het sportveld werd steeds ingewikkelder en uiteindelijk heeft Frans de strijd tegen het onvermijdelijke einde op moeten geven. Bij het lonken van een nieuw cricketseizoen moeten wij afscheid nemen van een VCC-icoon. Met de familie is VCC verdrietig vanwege dit grote verlies. Ik hoop dat zij troost vinden in de mooie herinneringen aan Frans die op allerlei manieren voortleven in zijn nageslacht. Namens VCC wens ik zijn vrouw Ada, zijn kinderen Luuk, Patrick, Tim en Mark, hun families en andere familieleden en vrienden heel veel sterkte de komende tijd. -RdL |
De rouwkaart:
 |
