In Memoriam Frits Makkee 08/03/1949 – 16/04/2016
Zaterdagmiddag 16 april bereikte ons het droevige bericht dat Frits die ochtend is overleden. Hoewel zijn overlijden niet als een verrassing kwam, was het toch eerder dan verwacht. Pas dan ga je echt na- en terugdenken over wat Frits voor het Nederlandse cricket en met name voor VCC heeft betekend.
Op jonge leeftijd ging Frits varen op de grote vaart (bij Shell). In de loop der jaren werkte hij zich daarbij op tot stuurman en later tot kapitein. Als hij in de zomermaanden wel eens thuis was, speelde hij met veel plezier cricket bij de inmiddels al 30 jaar niet meer bestaande cricketafdeling van VUC in Den Haag.
Frits was sterk, kon hard slaan, bowlen en gooien. Hoewel de juiste richting daarbij wel eens ontbrak… Na zijn pensionering op – zeker naar de huidige maatstaven – jonge leeftijd (zeemansjaren tellen dubbel) kwam Frits terecht bij VCC, waar al enkele oud VUC-leden waren neergestreken. Hij scoorde voor VCC in 120 innings 1612 runs, met als hoogste score 76* (gem. 16,12). Als bowler nam hij in 727.5 overs 107 wickets voor 2982 runs (gem. 27,87). Hij maakte 37 vangen. Naast het spelen werd hij ook al snel actief op bestuurlijk niveau. E
en aantal jaren was hij wedstrijdsecretaris. In de glorietijd waren op Duivesteyn 8 seniorenteams actief. Toen VCC verhuisde naar ons huidige complex, was Frits de stuwende kracht achter het realiseren van het prachtige graswicket waar wij nu over beschikken. Hij deed werkelijk alles. Naar Engeland reizen om kennis op te doen (de door hem opgespoorde adviseur Melvin Pooley komt nog steeds 2 x per jaar bij ons langs) en om machines te kopen. Hij richtte ook de Guus Kors Stichting op om gelden te genereren. En hij nam zelf ook nog eens het onderhoud ter hand.
Frits was altijd in voor crickettours. Meerdere VCC-ers herinneren zich tours naar Engeland. Frits had een keer een schouderblessure, maar bowlde wel met zijn ene arm in een mitella…. En het moet gezegd, niet eens onverdienstelijk. Naar mate de leeftijd van de deelnemers vorderde, gingen die tours over in vakanties; met als het mogelijk was een beetje cricket kijken. Hij hield zich ook met de organisatie bezig van deze vakanties. Legendarisch is hoe Frits ooit zijn partner opriep voor een run: “ Lopen lamlul!”. Het tekent Frits: recht voor zijn raap, met een duidelijke mening over bijna alles, niet altijd even gemakkelijk in de omgang, maar met een hart van goud en alles in het belang van cricket en VCC in het bijzonder. VCC hoopt nog lang van “het kindje van Frits” (het graswicket!) te kunnen genieten.
Dank Frits, voor al je inspanningen! – Lex Nijhuis
