In een van de beste Zami-optredens van de afgelopen jaren scoorde King Harold 139 en nam daarmee het grootste deel van de 229-6 score voor zijn rekening, aangevoerd door maar liefst 10 zessen en 11 vieren. Hij had ook bijna de zeldzame prestatie geleverd om een hele innings in te blijven voordat hij in de 34e over gevangen werd. Geen wonder dat de regengoden zich inhielden om ook vanuit de wolken naar deze verbluffende innings te kunnen kijken.
Het resultaat was nog opmerkelijker omdat het spel bijna nooit plaatsvond. Eerst werd het overgeheveld van VCC naar Sparta, omdat we geen reserveveld hadden voor de vastgelegde competitiewedstrijd, en Kampong ook niet. Toen zag het er vanaf het begin naar uit dat het zou gaan regenen en alleen het gevoel van hersenloos optimisme dat je alleen in cricket krijgt, met 22 sets gekruiste vingers, zette de partijen ertoe aan om het erop te wagen en toch te gaan spelen.
Ja, dat heeft ie van z’n Pa!
122-run partnerschap
Uiteindelijk hoefden we ons geen zorgen te maken, want de zon kwam de hele wedstrijd door. We begonnen met batten en het openingspartnerschap van Harry en Dave ging voortvarend van start voordat Dave op 14 gevangen werd. Mohammad kwam binnen voordat hij toegaf aan een bedrieglijke spinner, en toen werd Nick gevangen met een slag die leidde tot behulpzame suggesties dat hij een “reverse sweep” had moeten proberen. Maar misschien was het wel het lot, want Chris kwam binnen en produceerde uiteindelijk een 18-over partnerschap met Harry van 122 runs dat misschien wel kandidaat is voor een Zami-record voor een vierde wicket.
Haroldinho noteerde zijn 50 na evenveel minuten en haalde de 100 na anderhalf uur, na een nagelbijtende aanloop terwijl hij op 98 stond. Drie van zijn 10 zessen kwamen achtereenvolgens in de 33e over. Het partnerschap met Chris overleefde twee angsten, met een bijna run-out en een dropped catch, voordat Chis uiteindelijk bowled ging.
Auke viel voor LBW en Marek kwam binnen, voordat het doek definitief viel voor Harry toen hij gevangen werd. Zijn epische 139 van 104 ballen was geen persoonlijk record, maar zal nog lang in het geheugen gegrift staan. Harry werd vervangen door Kaushal, die samen met Marek de innings not out afsloot; Stefan, Jatin en John batten niet.
De zijderoute naar de bergen
We hadden Kampong dus achtergelaten met een berg te beklimmen toen we het veld opgingen. Stefan opende de bowling, terwijl keeper Kaushal het wicket strak hield en John de nieuwe positie van ‘Silky Square Leg’ innam. Het duurde niet lang voordat de eerste scalpen vielen. In slechts de derde over bowlde Stefan hun openingsslagman en twee ballen later zijn vervanger.
Dave ving de volgende op een bal van Chris, waardoor ze drie down waren voordat de vierde over voltooid was. Stefan maakte er vervolgens drie clean bowling-outs van in de zevende over voordat Kampong een beetje tot rust kwam en een soort comeback maakte met een prachtige zes en een paar vieren. Dus was het tijd voor ons geheime wapen.
Daar kwam Jatin, die hen verraste met wat sluipend langzaam bowlen, waarvan de tweede rustig langs de batsman slenterde voordat hij de middenstump uitschakelde. Er zouden nog twee zeer toevallige wickets volgen. Je hebt wel eens gehoord van snel bowlen en spin bowlen; wat dacht je van langzaam bowlen dat de slagman laat denken dat hij de bal kan slaan terwijl hij zachtjes langs zijn slag gaat en dan op zijn wicket ploft, nadat hij even gestopt is voor een gin en tonic op weg naar de stumps. Een masterclass in het misleiden van een tegenstander.
“Dus zo gaat dat jongens.” Koning Harold spreekt zijn onderdanen toe tijdens de derde innings.
Met vangballen win je echt wedstrijden
Er waren nog meer heldendaden van Harry die een prachtige hoge vangbal maakte op de boundary, een prestatie die later werd geëvenaard door Nick, die tot onze (en zijn eigen) verbazing elke krachtsinspanning leverde om een soortgelijke luchtbal te maken. Ons veldspel was over het algemeen werkbaar, zonder echte komische momenten, behalve toen John probeerde te rennen met een afgedankte trui om zijn benen.
Niet dat Kampong ons niet liet zweten. Ze lieten ook zien dat ze zelf een paar zessen konden slaan, waaronder twee op een rij in de 22e over die ons naar de bal lieten zoeken in bijna precies hetzelfde stukje kreupelhout, gevolgd door een derde zes drie ballen later. De truc van drie zessen binnen een over werd herhaald in de 27e over en een run rate die ooit meer dan 12 per over was, werd slechts zeven in korte tijd.
Winnen werd opeens haalbaar voor Kampong en we begonnen ons zorgen te maken. Billen waren gebald. Maar toen er al acht wickets waren genomen, hadden ze gewoon geen batsmen meer. De laatste twee werden relatief snel achter elkaar uitgeschakeld, hun laatste man met een bal die slechts zachtjes over het wicket streelde om een bail te verwijderen zonder dat iemand het in eerste instantie doorhad, waardoor VCC een winnende marge van 55 runs had met nog zeven overs te spelen.
Onze dank aan Kampong voor de flexibiliteit om in te stemmen met de gewijzigde locatie, en aan Sparta voor het ontvangen van ons beiden op korte termijn. VCC zal zich er misschien van bewust worden dat net zoals Heathrow een derde landingsbaan nodig heeft om zijn ambities te verwezenlijken, onze club een betrouwbaar derde veld nodig heeft om de onze te verwezenlijken!
