Het is donderdag en zoals altijd begin ik een beetje gespannen te raken. Dit is natuurlijk niet erg en beschouw ik maar als “gezonde wedstrijdspanning”. Aankomende zaterdag mogen we wederom aantreden tegen Hercules.
Vorige week hebben we wel gewonnen maar dit biedt natuurlijk geen enkele garantie voor deze week. De oude griekse held Hercules werd tenslotte niet voor niks als enige geaccepteerd door Romulus bij de stichting van Rome, en hij heeft niet voor niks ook de dood van het vuurspuwende, veelkoppige monster Cacus op zijn naam staan!
Kortom onderschatting ligt op loer. Al kan dit ook komen door sterallures/century van David n.a.v. vorige week(in combinatie met twee jugs en wat fris). Of zou de hoogmoed toch komen door Auke zijn hoogtestage in de Schotse bergen?
De afgelopen week heb ik de wedstrijden alleen via teletekst en de whatsapp kunnen volgen. Het was dan ook heerlijk verfrissend om in de bergen tussen de schapen een tussenstand te lezen. Vervolgens word je volledig voor gek verklaard door je vriendin. Mogelijk omdat je je in de prachtige natuur, met amper bereik bevindt en als een half tamme, toch het wedstrijdverloop probeert te volgen. En ondanks dat je zo ver weg bent is het toch een beetje alsof je erbij bent en merk je toch stiekem dat je een bepaalde verwachting hebt.
Dat brengt ons tot volgende verwachting voor deze zaterdag:
Om 12.30 uur
- Of we uit of thuis spelen maakt eigenlijk niet veel uit: de eerste berichten druppelen
binnen dat mensen iets later zijn. Iets met slechte excuusjes dat alles is afgesloten en dat de brug
open staat. Al geldt het excuus dat er nog een lunch moet worden gehaald dan natuurlijk niet. - Het scheelt ook dat ons team deze week niet probeert vakkundig zijn snor te drukken bij het veld
uitzetten terwijl ze druk mopperen op de ijsmeester: Waarom we weer op het tweede veld spelen?
Of waarom er wel of geen covers liggen? - Bij gebrek aan Sander…. neemt David deze week zijn taken als vicecaptain veel te serieus(getuige
ook weer zijn verzoek om te trainen terwijl ik dit stuk tik… het is mijn vrije donderdagmiddag!).
Vervolgens probeert hij de Heraklieden met snode plannetjes net zo lang te beïnvloeden totdat we
mogen beginnen met batten (lees ook: David mag beginnen met batten) - Eén ding staat vast we beginnen sowieso niet op tijd.
Batten: (om en nabij 13.43 uur)
- hopen dat je em ziet,
- vervolgens hopen dat je em raakt,
- je hebt em geraakt… hopen dat ie niet de lucht in gaat(wat ie wel doet), hopen dat er niemand staat (die er wel staat), hopen dat ie em niet vangt (wat ie waarschijnlijk niet doet, kom op….het is zami!)
- div. heerlijke run-outs door dramatisch callen.
- Hopen dat Arnie en Noot volgende week wel mee doen…
Lunch:
Hopen dat ze iets hebben wat in de buurt komt van de thuislunch.
Al is het deze keer zonder bloed, zweet en tranen/haren van team Frits en Buus. Dat scheelt toch een slok op een borrel. Het is dan altijd hopen dat je nog kan lopen want je hebt wederom weer veel te veel gegeten…..
Fielden/bowlen (om en nabij 16.35 uur)
- hopen dat ie op de mat komt. behalve als je op de laatste bal een maiden dreigt te bowlen.
- hopen dat ze em vast houden… natuurlijk niet. Al schijnt er een Stijn mee te doen (met een beetje gen van zijn vader en zijn oom zou het moeten kunnen)
- hopen dat we niet meer extra’s gooien als de tegenstander heeft gedaan. Maar om en nabij 50 extra’s klinkt niemand vreemd in de oren.
- ingooien….hopen dat je arm er nog in zit.
Uitslag: 19.12 uur
Lekker boeiend wat de uitslag is….Wat maakt het uit!
Hoop doet leven! leve Forum Hadrizami, hoera, hoera, hoera!
Nu maar hopen dat iedereen, zaterdag op zijn fiets blijft zitten……het enige voordeel:gelukkig doen Noot en Arn deze week niet mee.
Ik heb er nu al zin in!
~Auke