Met HCC op 148/1 in de dertigste over, chasing 234, zullen weinig toeschouwers nog een stuiver hebben gegeven voor de kansen van VCC om rechtstreeks de finale te halen. Enkele run outs en later fantastisch bowlen van André Malen en Philippe Boissevain zorgden echter voor een niet meer verwachte ommekeer: 234-220.
Vooraf hielden beide teams een minuut stilte voor de overleden Yasir Hamid en Willem Molenaar.
VCC won de toss en koos voor batten. Scoren was moeilijk in de ochtenduren op de trage pitch. In de zesde over mistimede André Malan een lofted on drive: 14/1. Het werd 15/2 in de achtste over toen Musa Ahmad een pullshot verkeerd timede. HCC was on top.
Na 45/3 (Hingorani LBW voor 18) zorgden Bas de Leede en Sybrand Engelbrecht echter voor geweldig herstel. Sybrand sneuvelde voor 61 in de 43e over; een partnership van 112 voor het zesde wicket. Vervolgens voegden Bas en Shariz er vlot 37 aan toe. Bas kon zijn century niet voltooien; op 86 werd hij schitterend gevangen op point. Tegen het eind speelden Shariz, Ali en Philippe prachtige innings die het Voorburgse totaal bepaalden op 234.
Innings HCC
Legspinner Shariz Ahmad opende de bowling. Dat bleek een meesterzet, aangezien hij in de eerste over Crowley played on kreeg. In de tweede over overleefde Ton Staal (toen op vijf runs) een vangkans. Staal en Worden werkten aan een groot partnership en de VCC-fielders legden de Hagenaars daarbij geen strobreed in de weg: in de zeventiende over werd wederom een vangkans niet benut; een run out werd niet gegeven, en Sybrand Engelbrecht pakte bijna een ‘blinder’ op short extra cover, maar kreeg de hard geslagen bal niet onder controle.
Door het matige fielden in deze fase leek het erop dat VCC zichzelf kansloos maakte en HCC met twee vingers in de neus naar de target ging. Kingma, Boissevain en Ali Ahmad hadden wickets verdiend.
In de dertigste over, met HCC op een riante 148/1, kwam er alsnog een belangrijke doorbraak. Een misverstand tussen de batsmen leidde tot de run out van Staal (77) en kort daarna bowlde Boissevain Gorlee voor slechts drie runs. Tim Pringle ging run out door een slechte call van Worden, net na een misverstand dat ook tot een run out had kunnen leiden. Hingorani pakte een mooie vang achter het wicket (Overdijk), Worden (80 in 145 ballen) ging LBW op Malan en Patel op Boissevain.
Opeens waren er dus zeven wickets down en de gevraagde run rate was opgelopen dankzij tight spells van Philippe en André. Clayton Floyd werd gevangen op cow corner. Acht wickets down en VCC rook de onwaarschijnlijke overwinning. Bas de Leede miste een run-outkans, maar pakte Trijzelaar met een knappe caught and bowled.
Het laatste paar moest nu vijftien runs van de laatste over maken. Engelbrecht ving nummer elf Bijloos echter en VCC vierde feest temidden van elf verbijsterde HCC’ers. Malan 2-39, Boissevain 2-46, Shariz Ahmad 2-43 blonken uit met de bal.
Op zondag kan HCC zich alsnog plaatsen voor de finale als het wint van HBS, dat Excelsior versloeg op een manier die vergelijkbaar was met VCC-HCC. HBS had 261 runs gemaakt. Excelsior stond op 105/1 na zestien overs en op 202/4 in de 35e over. HBS had dus al net zo’n Houdini-act als VCC.
