Op de eerste speeldag van de recreatieve zaterdag competitie stond de wedstrijd Zomi- HCL gepland. Er was animo voldoende na de lange periode zonder wedstrijdcricket. Onder geweldige omstandigheden (strakblauw, geen wind, heerlijke temperatuur en prachtig graswicket) waren we er om 18.00 uur klaar voor, maar ook de Zami en U17 die de wedstrijd voor ons speelden, bleken geen snelle spelers van het spel dus rond 18.30 uur kon captain Kobus gaan tossen. Omdat het naar verwachting rond 21.00 uur door de schaduw wat lastiger batten zou worden, zou de winnaar van de toss wel willen batten. De Zomis konden zich dus direct opmaken voor een fieldingbeurt. Inmiddels was ook de lichtgeblesseerde Dinesh gearriveerd die aanbood om -naar later bleek streng doch rechtvaardig- de wedstrijd te umpen.
Onze bowlers leverden prima werk, en al snel leek het erop dat HCL niet boven de 100 runs zou komen, temeer daar hun topscorer retired ging, nadat hij teveel eentjes en tweetjes had moeten lopen. Toen ook de pech nog eens toe sloeg door een retired hurt, roken de VCCers bloed. Maar de jacht kon niet zo groot zijn of het sportieve hart was ook wel zo groot dat de eerder retired gegane batsman terug mocht komen toen alle wickets verder gevallen waren. Dat kostte toch nog een slordige 20 runs, waardoor HCL uiteindelijk op 126 eindigde (helaas is de score door HCL niet zo netjes bijgehouden, waardoor individuele prestaties van de bowlers niet te achterhalen zijn).
De battinginnings startte met Gaurav en Kobus en zij legden samen een mooi fundament. Gaurav had er goed het oog in en sloeg met een aantal prachitge schoten in 22 ballen 32 runs bij elkaar. Na een partnership van 63 runs ging hij LBW. Kobus moest er na een welverdiende winterpauze weer even inkomen, maar leunend op zijn ervaring, speelde hij zich in de wedstrijd om op een stand van 76 (na 12 overs) een bal te hoog weg te slaan die goed werd gevangen.
Daarna was het de beurt aan nieuwkomer Deepak, die samen met Mirweis een nieuw partnership opbouwde. Deepak bleek het eerder te hebben gedaan, en van Mirweis wisten we dat al. Na 15 overs waren we nog steeds op koers (96/2 m.a.w. nog 31 uit 30 ballen), maar we zouden wel elke over een boundary nodig hebben. In de 18e over moest Deepak zich toch gewonnen geven (16 runs, bowled nog 18 runs uit 16 ballen nodig), waarna de Zomi’s hun geheime wapen Jaap Mulder (al enige jaren in de pensioengerechtigde leeftijd) in de strijd gooiden.
Jaap zag zich geplaatst tegenover een van hun snellere bowlers en liet de eerste bal rustig aan zich voorbij gaan om eens te kijken hoe snel hij nou was. De daarop volgende bal ging voor 4 en met nog 2 overs te gaan hadden de Zomi’s er nog 12 uit 12 ballen nodig. De HCL mannen hadden het echter ook goed gespeeld en hadden twee van hun snellere bowlers nog achter de hand. De spanning nam hoorbaar toe, hetgeen Mirweis en Jaap kennelijk onberoerd liet, want de 19e over ging voor 7 runs: 1 wide en 3 runs voor beide mannen.
De laatste over nog 5 runs met Jaap aan strike. Dot – wide – 1 – 2 en we hadden een tie. Nog drie ballen te gaan, Mirweis aan strike en alle HCL fielders kwamen in om de ene run te voorkomen. Het was vergeefs: met een machtige uithaal tilde Mirweis de bal over de fielders heen en de bal rolde voor vier! Jaap 12 no, Mirweis 16 no. De Zomi’s behaalden de eerste overwinning door met 7 wickets te winnen van HCL. Maar dat was allemaal niet zo heel belangrijk, 22 mannen en een aantal verwaalde Corona officieren hadden genoten van een heerlijk potje cricket. Er werd zelfs even nagezeten. Op 1.5 meter natuurlijk.