Tot onze schrik en ontzetting is afgelopen woensdag 8 februari 2017 Jan Gestman overleden (op de foto hierboven op de achtergrond samen met zijn goede vriend Jan Kors). Hij werd geboren net voordat VCC werd opgericht op 1 mei 1932 en heeft dus de 84-jarige leeftijd bereikt. Hieronder de rouwkaart. Wij wensen zijn familie en vrienden veel sterkte bij het verwerken van dit grote verlies, VCC verliest wederom een oude getrouwe.
| HERINNERINGEN AAN JAN GESTMAN
Dat was een schok, afgelopen zaterdag, toen ik vernam dat Jan Gestman was overleden. Weer een van de oude getrouwen die ruim zestig jaar lid van VCC zijn geweest en die de club nog altijd van zo nabij mogelijk volgen. De gelederen worden dun…. Ik meen dat Jan lid werd van VCC ergens halverwege de jaren vijftig. De club was nog klein, maar erg gezellig. Er waren twee elftallen, na een aantal jaren zelfs drie en Jan werd een vaste waarde in het tweede, daarna ook het derde en nog later de eerste editie van de veteranen. Een evenwichtige fijne vriend, die zich nooit opwond en zo nodig altijd wel een relativerende opmerking had. Cricket was vooral “een leuk spelletje”. Jan werd wicketkeeper. Daar had hij veel plezier in, ondanks dat hij zijn lange lichaam bij iedere bal weer moest opvouwen. Hij hield er vaak pijn in zijn rug aan over. Hij maakte achter de palen 161 slachtoffers, 154 vangen en 7 stumped. Het bat van Piet Als batsman was hij een hitter. Als hij de bal raakte – misschien moet ik zeggen: indien hij de bal raakte – dan was het al gauw een boundary. Jan heeft voor VCC in 192 innings (waarvan 24 n.o.) 1640 runs gescoord. Daarbij had hij in zijn latere actieve jaren het voordeel dat hij het fameuze bat van Piet van Deudekom te leen kreeg, een onopvallend bat met een fantastische veer waar de ballen vanaf spoten. Ook na het overlijden van Piet bleef hij zich erover ontfermen. Ik mocht het ook gebruiken en nadat Jan in 1986 zijn laatste wedstrijden speelde (7 innings, 2 n.o., 71 runs waarvan 52 uit boundaries) heb ik er in 1997 de laatste runs mee geslagen. Verenigingsman Niet onvermeld mag blijven dat hij in de jaren zeventig/ begin tachtig zich ’s winters met hart en ziel wijdde aan het onderhoud van het speelmateriaal, dat bij het begin van het seizoen dan weer piekfijn in orde was. Ook daaruit bleek zijn liefde voor de club. Henny, zijn lieve vrouw die hem helaas veel te vroeg ontviel, was van het begin haast altijd langs de lijn aanwezig, vaak ook bij thuiswedstrijden van het eerste. Samen met haar, de laatste jaren met boezemvriend Jan Kors, bleef Jan trouw het eerste volgen. Als toeschouwer had hij niet veel zitvlees en iedere wedstrijd liep hij wel een paar rondjes om het veld, hier en daar een praatje makend, altijd vriendelijk. Zo blijft hij in onze herinnering, een bescheiden, hartelijke verenigingsman, een trouwe vriend, een ware VCCer. Jan Gestman was een toonbeeld van sportiviteit. Wij wensen zijn nabestaanden, dochter Carla, zoon Hans en hun kinderen, in deze dagen heel veel sterkte. WK |
