Op qua weer misschien wel de mooiste cricketdag van 2019 – niet te warm, niet te koud – trad Voorburg CC in Schiedam aan tegen koploper Excelsior ’20. VCC kon een redelijke bowlingprestatie niet bekronen met een overwinning: 192 -102.
VCC beschikt over de snelste openingsbowlers van Nederland (Brandon Glover en Viv Kingma) en beide internationals hielden Excelsior van meet af aan van scoren af. Toen opener Tim Etman ook nog last kreeg van zijn rug, zakte de runrate zelfs naar twee per over (37/0/17). Verhagen en Ingram deden het rustig aan. Helaas voor VCC gingen er wel weer enkele lastige vangkansen tegen de grond.
Toch wilde captain De Grooth logischerwijze graag een doorbraak forceren. In plaats van de legspin van Philippe Boissevain koos hij voor een offspinner die op de lefthanders misschien een slipcatch kon veroorzaken. Deze tactiek werkte precies zoals gepland, waarbij aanvoerder De Grooth zelf degene was die twee slipcatches voor zijn rekening nam. Excelsior op 62/2 na 24 overs en dangerman Ingram aan de kant.
Maar de ervaren spelers van Excelsior lieten zich niet van de wijs brengen en hielden voor ogen dat ze nog steeds acht wickets in handen hadden en voldoende tijd om te accelereren. Kroesen en Woutersen bouwden zo aan een 50+ partnership alvorens Clayton Floyd twee keer toesloeg:151/6. Toch lieten de Voorburgers het in de laatste 10 overs wat lopen. Of het nu de hitte was of de terugkeer van openere Tim Etman die eerder retired hurt was gegaan, het zal wel een vraag blijven. Maar het werd slordiger, spelers oogden net wat minder scherp en er werden veel extra’s weggegeven (uiteindelijk zelfs 29). Daardoor eindigden de Schiedammers toch nog op 192, meer dan veel Schiedamse fans hadden durven hopen en veel meer dan de vele Voorburgse fans hadden gedacht. Desondanks was er bij die laatsten -de prachtige T20 innings van Nic Smit op vrijdagavond in gedachten- de hoop dat het haalbaar zou zijn.
Tom de Grooth leken zich net te nestelen toen er ze plotseling allebei (een wat makkelijke en een moeilijke prachtig door Ingram gevangen) kans weggaven en VCC tegen een 13/2 tussenstand aankeek. En hoewel Nic Smit zijn goede vorm had meegenomen en uiteindelijk op een discutabele manier het veld moest ruimen in de laaatste overs met een score van 52, zag hij aan de andere kant met grote regelmaat het wicket vallen, doordat spelers wederom hun wicket te makkelijk weggaven op secuur en efficiënt maar zeker niet onmogelijk bowlen. Met negen spelers onder 10 runs lag de overwinning voor Excelsior voor het oprapen. VCC kwam met 102 runs niet eens in de buurt van een spannende tweede innings.
Het team kent soms ongekend goede fieldingprestaties, maar laat het battend te vaak afweten. Het gemis van Bas de Leede, Mohit Hingorani en Steve Nottle (om verschillende redenen) laat zich daar voelen, maar mag slechts ten dele een excuus zijn. Het is ook een kwestie van slim batten en de kunst de innings bij elkaar houden als dat wordt gevraagd.
De Topklasse verdeelt zich nu in een top-4 die om het kampioenschap gaat vechten en een resterende top-6 die uit gaan maken wie er volgend jaar gaat afdalen naar de Hoofdklasse. VCC heeft voldoende klasse om met regelmaat punten te pakken en weet inmiddels ook hoe leuk het is om elke week uitgedaagd te worden in de Topklasse. Daar wordt het team uiteindelijk alleen maar beter van, want iedereen is ervan overtuigd dat er nog voldoende rek in het elftal zit.
Stand Topklasse: Excelsior, ACC 10-16 (1.60); HCC 9-14 (1.56); HBS 11-14 (1.27); VCC, VOC, Dosti 10-8 (0.80); Sparta 10-6 (0.60); Quick 11-6 (0.55); VRA 10-4 (0.40).
Foto (met dank aan Sander Tholen): Roel Verhagen krijgt een extra leven