11-06-2016 VCC-Hilkamp en VCC- VRA
De finaledag werd op 2 locaties gespeeld, Rood & Wit in Haarlem en Groen-Geel in Wassenaar. Natuurlijk waren we graag bij de bovenste 4 geëindigd, maar dat zat er nou eenmaal niet in door de regel van de netto runrate. Dat nadeel bracht met zich mee dat we niet naar Haarlem hoefde te rijden en bovendien werden we zo ingedeeld dat we pas om 13.00 uur de eerste wedstrijd hoefde te spelen.
Heerlijk uitgeslapen kwamen we dus aan op Groen-Geel waar de eerste wedstrijd, doordat het in de ochtend regende, nog in volle gang was. Wij begonnen met de lunch en toen wij onze eerste wedstrijd begonnen, was alle regen inmiddels gevallen. Wel werd de wedstrijd ingekort naar 15 overs.
Na verloren toss mochten we toch eerst batten van Hilkamp, heel aardig! Sanne en Sterre openden en hadden een kort partnership omdat Sanne de bal in de handen van een fielder sloeg. Esther kwam Sterre vergezellen in het midden. Met bijna 8 runs per over sloegen zij er lekker op los, totdat Sterre (36) stumped ging. Julia verving Sterre, maar door een groot misverstand moest Esther (10) de volgende bal ook vertrekken. Annemijn kwam in de 9e over in en scoorde samen met Julia nog 37 runs voordat ze op de laatste bal van de innings gevangen ging. Beide meiden 16 runs, totaal 95/4/15. De Corder sisters openeden de 2e innings en waren bijna onbespeelbaar. Na 4 overs 6 runs op het bord is bijna niet meer in te halen. 2 snelle stumpings van Babette en een vang van Sterre zorgde ervoor dat Esther, Julia en Caroline alle drie een wicket hadden. Omdat Petra in topvorm is werd zij 15 overs lang van boundary naar boundary gestuurd en hield daar menig viertje tegen. Al gauw werd er een beloning op gezet: voor ieder tegengehouden viertje krijg je een biertje. Het is dat ze nog moest rijden, anders was ze zeker dronken naar huis gegaan! Compliment voor alle fielders die de touwtjes in handen hielden waardoor Hilkamp slechts net iets meer dan de helft van de benodigde runs scoorde.
Door deze winst troffen we, net als vorig jaar, VRA. Toen waren zij nog een Maa(r)tje te groot voor ons. We wonnen de toss en kozen voor eerst batten. Ons ijzersterke duo Babette en Sterre zouden de basis moeten leggen voor (het liefst) 100+ runs. Dat is nog lastig als je in de eerste over 7 wides om je oren krijgt, moet je wel geconcentreerd blijven en wachten op de ballen die wel in je buurt komen. Maar met ruim 5 runs per over lukte dat prima totdat Sterre (16) gevangen ging, samen met Julia (11) batte Babette (27) door tot 67 runs en weer waren er 2 wickets in 2 ballen. Annemijn en Nikki traden aan en scoorde resp. 9 en 13 runs. Esther en Ana bleven not out met 8 en 4 runs. Eindstand 106/5/20. Dat zou een hele opgave worden aangezien VRA nog steeds gebruik maakt van een aantal routiniers. Maartje Köster zat dan wel geblesseerd langs de kant, maar Birgit Viguurs en Caroline Salomons zijn niet de minsten om tegen te spelen. Na 2 snelle wickets stonden deze dames dan ook samen op de mat. Het duurde even voordat Esther het randje van het bat van Birgit vond en Babette deze kans natuurlijk niet voorbij liet gaan. One down, one to go en langzamerhand kroop VRA dichter naar ons totaal. Doordat wij als tijgers stonden te fielden konden we Caroline regelmatig van de strike houden en namen we ook nog eens een aantal mooie wickets. Esther maakte met een geweldige direct hit van héél veel meter een eind aan de innings van de nummer 5, die ‘m ook nog best aardig kon raken. De Fouw had nog 2 overs, Sterre 1. een plumb LBW en een pats palie voor de Fouw en een super over met slechts 2 runs van Sterre bracht na 19 overs 93 runs op het bord, 14 runs uit de laatste over met onze Caroline tegenover hun Caroline. Er moesten boundaries geslagen worden en dat was niet makkelijk op het lange Wassenaarse gras. Het publiek zat op het puntje van de stoelen. Pauline en Irmie, die zich tijdens de 2e innings ontpopten als een heus animatieteam voor de aanwezige kinderen legde hun taak even neer om de ontknoping te aanschouwen. Twee tweetjes, een run out op een gepland derde tweetje, nog een tweetje en weer een run out op een gepland tweetje. 6 runs dus nodig van de laatste bal, maar meer dan een eentje zat er niet in, VRA 102/8/20. Wat heeft iedereen genoten van deze wedstrijd en wat een complimenten kregen wij. Wat waren wij trots op deze prestatie!
Na de wedstrijd kreeg Esther de prijs voor de beste speler van de dag, want met haar 1 voor 4 in 3 in de eerste wedstrijd en 2 voor 16 in 4 in de tweede wedstrijd EN die geweldige run out stond zij zeker aan de basis van deze twee mooie overwinningen.
Het MvM seizoen zit er op. Rest alleen nog een heel groot woord van dank aan Dorith en Patrick die alles tot in de puntjes voor ons regelden, op het veld als umpire, naast het veld als scorer, maar zeker ook alles wat er kwam kijken bij het organiseren van de wedstrijden, het veld, het team, het eten na de training en teveel om op te noemen. DANKJEWEL!!!!!!!
