Nadat er vorige week alleen maar positieve berichten waren over Marek “Arnie” Molenbuur, onze allround scorer, zijn we hem direct en transfervrij kwijtgeraakt aan de U11. Gelukkig was de vader van Samanth zo goed om de rol van Arnie over te nemen. Nu moet ik zeggen, hij heeft het fantastisch gedaan. Wat een mooi handschrift heeft deze man en hoe accuraat kan hij ons logboek bijhouden, gewoon fantastisch dat hij deze zware rol binnen ons team gelijk zo goed heeft opgepakt.
Geronimo won de toss en nam het juiste besluit om eerst te gaan batten. Niet dat het iets uitmaakt, want wedstrijden gaan in principe altijd door in deze klasse. Net als vorige week gingen Daan (4) en Benjamin (7) openen en was vooral de alertheid van Ben een enorme verbetering, wat dan ook gelijk resulteerde in een mooie score voor deze blonde jongeman. Rushab (28) en Samanth (13) gaan elkaar ook steeds beter aanvoelen en dat is bij Quinten (22) en Geâhr (31) al langer het geval. Zo kwamen deze cricketers-in-opleiding tot een totaal van 142 runs.
Door heel goed bowlen van onze VCC-helden is Punjab nooit echt in de buurt gekomen. Iedereen droeg zijn steentjuh bij, maar Samanth 2x en Rushab 1x namen de wickets en ook waren er 2 run outs.
Ben vond het allemaal iets te lang duren, maar uiteindelijk toch wel erg leuk en Daan heeft geleerd dat je alleen maar RUN OUT kunt gaan aan de kant waar de batsman buiten zijn crease (battinggebied) staat of naar toe rent.
Zeker meer dan het vermelden waard was de schitterde vang van Samanth.
De Punjabi’s kwamen zodoende niet verder dan 101 runs en wij mochten de punten dus meenemen naar Voorburg. Natuurlijk niet voordat er eerst een gezamenlijke lunch werd genuttigd met onze tegenstander.
Daar sprak Ger de nu al legendarisch woorden; “Ik heb dit jaar nog geen aardbei met slagroom gezien!”. Dit werd overigens ruimschoots gecompenseerd toen deze Nota ook nog ff bij de lunch van de U15 op VCC aanschoof.
Volgende week spelen we thuis, dus die aardbeien met slagroom, dat moet vast lukken.
MN
