Vooraf was VCC optimistisch over de topontmoeting met VOC. Sandy Rogers deed niet mee bij de Rotterdammers en op papier heeft VCC een van de sterkste aanvallen van de hoofdklasse. Op papier, want steun van de veldspelers is wel essentieel. Volgens VCC-supporters Jack Kingma en Mark Steffelaar, die geen wedstrijd van VCC 1 overslaan, gingen er niet minder dan zestien (!) vangkansen tegen de grond en werden er drie stumpingkansen gemist. Waar VOC voor pakweg 150 runs aan de kant had moeten zitten, verscheen toch nog een lastige 233 op het bord. In de VCC-aanval was het wederom Viv Kingma die excelleerde met drie wickets. Volgens zijn vader, de altijd optimistische Jack Kingma, moest 233 een haalbaar totaal zijn op het snelle VOC-veld. Overseas-spelers Lenssen (47), McCann (49) en Fisher (57) lieten goede scores aantekenen. Daarna kwam de klad er echter in. Na Philip Kingma (14 runs) en Gijs Bins (12) was de koek op en droop VCC af met een zeer onnodige nederlaag. Hoewel VCC in een aantal opzichten een stap heeft gezet ten opzichte van 2012, is het team nog erg wisselvallig. Bij het batten leunt VCC veel te sterk op de buitenlandse inbreng. Daarnaast: als het fielden van dit dramatische niveau blijft, duurt het nog even alvorens VCC klaar is zijn rentree te maken op het hoogste landelijke niveau.
VCC 1 laat vangen vallen
