‘One match closer 2 the clash’
U kent ze wel, die notoire hekkensluiters van al uw feesten en partijen. Onze captain is er zo eentje. In de nacht van de Gaypride 2016 kregen wij via onze groepsapp bericht dat er ‘proof of life’ was van onze skip, middels selfie content poserend met de captain van HCC. Op eerste gezicht een ordinair plaatje van twee nette gasten die iets teveel gedronken hebben. En dat was het ook. Mooi feestje blijkbaar, ergens op het Noorderstrand een eindje voorbij het einde zwarte pad. Daar hebben wij dus geen grachtengordel voor nodig.
Waar hekkensluiters zijn, moet natuurlijk ook iemand de boel weer opengooien. In our team that’s a job for Mr. Pinky. Hij laat ons lekker bijtijds weten hoe het veld erbij ligt. En het veld ligt er niet bij als een biljartlakentje. Het ligt erbij zoals een wicket moet zijn. Het beste wicket van Nederland, ons 1e veld, is met passie en inzet van know-how op maat hardhandig aangepakt door onze groundsman. Dag en nacht is de grond met bloed, zweet en tranen bewerkt en de ochtend geurt nog na van zijn zwoegen: die fris metaalachtige smaak in de lucht gearomatiseerd met dat vleugje zweet en zweem van emoties. Als VCC’er weet je dat Willem er weer was, dat hij liefdevol en vastberaden de grasmat intens heeft ‘getrampled’, gekortwiekt en met gevaar voor eigen leven mogelijke bedreiging van iedere individuele daisey in de kiem heeft gesmoord. Pinky heeft zeker een traantje gelaten in de vroege ochtend bij het betreden van onze cricket-toendra met die perfecte pitch. Een mooier moment voor de match bestaat ook niet in cricket.
In de hoop dat HCC 3 haar best blijft doen en Concordia vandaag niet het sterkste team blijkt, proberen wij de competitie boeiend te houden door voor onze match twee van onze sterspelers uit te lenen aan de Bloomingdalers. Dhr. Versteegh was door Bloemendaal vorige week al een basisplaats beloofd. Over de som van Dhr. Neuerburg tijdelijke transfer wordt men het vlot eens, waardoor Ivo en ik om iets over enen de strijd tegen onze bloedeigen makkers aangaan. Wij starten met verdienstelijk potje fielden en krijgen het voor elkaar om onze matties voor de chase nét onder de 200 runs te houden.
Dan zijn er Sanders broodjes knak und Sauerkraut, pasta salades, couscous met zongedroogde tomaat, vanochtend vers uit Parijs meegebrachte pistolets en een tonijnsalade del señor Timmermans waar je u tegen zegt, welke hij laat vergezellen door een uitstekend Sofietje B. en een meer subtiele Duitse oogst. Tijdens passage van ons geweldige lunchbuffet bestuderen de Bloomingdalers onze ‘wall of fame’ waarop actiefoto’s en portretten uit de oude doos. Met name de foto waarop jonge bowler Marc Nota een batsman kennelijk een bouncer op z’n kin delivert, kan een paar minuten biologeren. Was dit werkelijk dezelfde man? Onderwijl wisselen blikken van het gezelschap tussen foto en de levende legende zelf, die op dat moment met allerlei redenen in allerlei richtingen dingen door het clubhuis loopt te roepen. Hersteld van enige verbazing komen de heren vlot tot de conclusie dat sommige mannen er met leeftijd wel dégelijk significant beter uit gaan zien en vervolgen genoegzaam het buffet.
In de tweede inning gaat het aanvankelijk allemaal rete snel. Binnen een uur vallen 5 batsmen van ‘ons’ Bloemendaal door prima fielding en bowlingwerk. Zelfs onze 6e batsman heeft geen schijn van kans tegen the Nut, wiens palen tijdens de 1e inning door deze heer werden ingegooid. Ik mag nu door een haag van ‘The eye of the tiger’ gillende tegenstanders de pitch betreden om na schraal partnership met Ivo bijna even gauw met 0 runs afgeserveerd te worden. Ivo blijft dapper stand houden voor de Bloomingdalers, bezorgt ons uiteindelijk 40 runs en met een deftig aantal partnership puntjes op zijn conto en verlaat om met een 118 total na een LBW het veld.
“Gotta keep it exciting, mate” exclameert de Nieuw Zeelandse huurling richting Sander ‘Speedy Gonzales’ terwijl hij van long stop voor een catch naar backward point rent en jammerlijk een drop maakt. Terwijl ADO het hoorbaar goed doet tegen Go Ahead Eagles, kruipen dan de laatste overs op VCC voorbij en de Legends moeten nog keihard werken om het spel niet te spannend te laten worden. Met name Dave weet als wicketkeeper de boel koel te houden.
Uiteindelijk trekt ons geliefd Bloemendaal het niet verder op dan naar 149 met 10 wickets, waarmee Ivo en ik blij mogen zijn met een nieuwe overwinning voor de VCC Zami Legends.
Marcel
Heerlijk verhaal
Thanx!!