VCC – Groen-Geel ZAMI (2-0)

Het was een warme dag. En ook een dag waar plannen teniet werden gemaakt. Waar bleef bv. toch dat zwembad naast de pitch dat Frits ons had beloofd? Was het een gebrek aan planning of toch dat skipper’s verbod? En nu we het toch over de skipper hebben: zou Mark niet de toss winnen om vervolgens niet te kunnen beslissen? Afijn, dat plan ging ook niet door: de toss werd verloren en wij werden het veld in gestuurd. Al snel bleek dat et verkrijgen van wickets net ietsje lastiger zou worden dan gehoopt. Vooral Floris werd in zijn eerste spell getergd door het overeind blijven van op zich wel verdiende wickets. Martin (<1/28 uit 6>) daarentegen, die wederom volop extras gooide, kreeg wel een wicket (minder wel verdiend). Maar ook de oppositie, Groen-Geel, had het niet makkelijk: het scoreboard tikte maar gestaag door terwijl het resterend aantal wickets gestaag daalde. Met name zijn tweede spell leverde Floris zijn begeerde buit. Een tweetal catches door Auke maakte Floris (<3/26 uit 7>) blij. Opvallend daarbij was de precisie waarmee Floris Auke telkens aanstuurde: “drie stappen meer richting cover alsjeblieft” – en waarachtig, de bal vloog recht in zijn handen. Maar Auke moest meer: na rechts duikend pakte hij nóg een scherpe catch en volgde dat op met een nog scherpere run-out. Geslaagd dus: geholpen door strak bowling van Colin (<3/14 uit 7>) en Marek(<1/14 uit 4>) bleef Groen-Geel steken op 162 all out in 34.4 De reply kwam na een heerlijke lunch en werd volop ondersteund door een record-aantal no-balls van Groen-Geel. Die mocht je slaan want, zo merkte de oppositie, no-balls doen catches teniet. Ook voor het wicket lopen is niet zo’n goed idee: zo werd Ivo van een gevaarlijke LBW appeal gered doordat de bowler het zicht van de umpire (Martin) volledig had geblokkeerd. Ivo maakte daar dankbaar gebruik van en scoorde 47. Het had 50 kunnen worden als de scorer (Martin weer) hem niet een verkeerde score had doorgegeven wat zijn strategie in de war gooide. Ook Marek (48) pakte na twee mindere wedstrijden het scoren weer op. En toen Ed ook nog zijn eerste (twee) boundaries sloeg wisten wij dat de pot binnen was. MK