Vooraf hadden we zeker niet op een finaleplaats gerekend en het was de kroon op een toch nog mooi cricketseizoen dat we hier stonden op Punjab op een zonnige zaterdag 19 september 2020. Helaas trokken we in een goede wedstrijd net aan het kortste eind.
Tosswinst betekende fielden. Het veld stond goed en het bowlen was prima. Nirav fieldde scherp in de covers en ook Annemijn had een paar goede stops. De openers van het combiteam batten goed tot er één cb ging op Wouter (en voor de volledigheid ook nog werd gestumpt). Knappe vang Babette, 23/1/5e.
In de 24e over cleande Floriaan Mees van Vliet voor een well-made 47. Bart ving Udit (81) prachtig op long on op het bowlen van Jacobus, 165/3/27. Danger man Potdar ging uit door een supervang van Jamie op fly slip/ short third man (166/4) en Nirav pakte een c&b op een weergaloze slower ball. Gemiste run out- en vangkansjes waren een onwaardig einde van een anderszins goede fieldingprestatie: ACC/VRA/QV slechts 186 en een ‘gettable target’.
Tho & Flo gingen naar 35/0/6, on target (6 per over, chasen is rekenen!) waarbij de cover drives van Flo (een vlotte 41) een lust voor het oog waren. In de overs 8 tot en met 12 kwamen we echter helaas niet verder dan 14 runs in vijf overs. Thomas (18) stond zijn stinkende best te doen maar het werd hem – zeker geen schande! – niet makkelijk gemaakt door diverse bowlers die al vaak in de Topklasse hun overtjes draaien.
103 runs in 20 overs betekende nog 84 van de laatste tien voor Bart Foget en Stijn de Leede.
8,4 runs per over required betekent dat je het niet meer in singles kunt maken en dus iedere over ten minste een boundary moet slaan – een ‘tough ask’.
Toch brachten Bart en Stijn ons met fantastisch batten terug in de wedstrijd. We kwamen zowaar nog in de buurt met 33 (!) runs in de laatste drie overs; een prestatie van formaat. 185-181 was de uitslag. Bart 55 not out en Stijn 36 not out met strike rates rond de 100.
Natuurlijk overheerste direct na afloop een gevoel van teleurstelling. So close and yet so far.
Maar laten we dit resultaat eens van de andere kant bekijken.
- Aanvankelijk leek het erop dat we door corona niet zouden spelen in 2020.
- Vooraf gokte de verstokte optimist op hooguit de vierde plaats. We werden tweede!
- In de halve finale tegen Excelsior waren we ‘dood en begraven’ toen Jamie en Annemijn voor de ‘resurrection’ zorgden. Deze finale was een bonus.
- Vooraf werd ACC/VRA/QV als de grote titelfavoriet gezien. Dat wij hen naderen op de kleinst denkbare marge is wederom een teken dat we als team en individueel enorm zijn gegroeid!
Opgeheven hoofd dus! Keep your head high.
Tot slot een woord van dank aan Punjab voor de prima organisatie en umpires Frank van Lent en Martin Hancock voor hun uitstekende leiding.
Hopelijk kunnen we wintertrainingen regelen om de cricketvaardigheden nog verder te ontwikkelen.
Patrick de Leede
