Het was Michiel die al vroeg de vraag stelde zonder te weten dat dit het vraagstuk van de dag zou worden. “Willem, heb jij een sleutel?” telefoneerde vervangend captain Ivo aan de toevallig langsgereden groundsman. Met een soepele sleutel beweging gaf hij het startsein aan een koude cricketmiddag. De gasten uit Schiedam zette zichtzelf aan de koffie en moesten een flinke drempel over om zich om te kleden. In dezelfde schitterende blauwe tenues, maar een licht gewijzigde opstelling op weg naar een ruime verdubbeling van de score van vorige week. Wat de sleutel tot het succes was ten opzichte van vorige week: niet uitgaan (239/1) en elkaar de runs gunnen. Vooral als je maat op 99 staat en hem met viertjes van strike afhoud. Of lag het aan de het veldspel van VCC? Een open toegangshek is nog geen open huis. Echter bleek dit niet met bowlen, want vrijwel alle bowlers kregen te kampen met hetzelfde probleem: na 15 overs zien die batsman ze als meloenen! De toverballen van Frits en Yves leken onbespeelbaar, maar na verloop van tijd werden ook deze prooi voor Hermes. Het vangkans/catch ratio blijft daarentegen de komende weeken nog op 100% (!) staan en gaven toch hoop voor onze batting innings. Al scorend vanuit het clubhuis werd ook de sleutel tot de kas gevonden en konden we eindelijk de meegereisde supporters uit Schiedam hun wisselgeld geven. Dat ze naar daarna direct naar huis gingen konden we ze niet kwalijk nemen. Slechts Marek kon de sleutel tot succes vinden en bouwde een solide innings op. Met een mooie 69 runs gaf hij gezicht aan de 165 runs van VCC. Een paar biertjes en kippetjes (van Waheed) later nog eenmaal de vraag; wie heeft de sleutel? Wie sluit er af? Als een reddende engel verscheen Onno, waarna hij direct een nominatie kreeg voor de Denk-aan-je-elleboog-cup. De winnaar deze week: Shujah! De enige bardienst die wel kwam…
Wie heeft de sleutel? Zami – HDVS
