Een spannend einde van een wedstrijd die tot de laatste bal ging, leverde de overwinning op voor de Zami’s, die zo hun tegenstanders VRA1 voor bleven en bovenaan de tafel van poule vier kwamen. En dat was mede te danken aan weer een century van Harold – zijn tweede dit seizoen – samen met heldhaftig fielden van Wouter.
Op een warme dag die voor één keer geen dreiging van regen had, wisten we dat dit een topwedstrijd was die een geweldige start vereiste. Dus de twee centurions uit eerdere wedstrijden, Harold en Kaushal, openen de batting. Twee vieren en een zes in de eerste drie overs van King Harold hielden het scorebord in beweging voordat de bowlers en fielders van VRA1 in hun spel kwamen. Kaushal werd gevangen op in de negende over, waarna Auke binnenkwam, die in de 13e over gevangen werd.
John komt binnen, vastbesloten om de 22 highscore te overtreffen die op zijn shirt staat, zodat hij een goede reden heeft om een nieuwe te kopen, maar hij wordt gevangen bij de derde bal. Mohammad’s introductie bracht het batten weer tot rust en hij maakte een nuttige 30 voordat hij ook gevangen werd.
Haroldinho haalde zijn century in de 26e over, voordat hij sportief retired ging op 102, inclusief 6 zessen en 9 vieren, van 78 ballen. Onze slagvolgorde werd afgesloten door Wouter en Yves, die allebei vielen in de laatste over. Laatste vervanger Martin wist een run te maken; Chris, Floris en Sander kwamen niet aan bat. We stonden op 207/6, een respectabele score voor een volledige innings.
Sorry, geen sorry
Na een heerlijke lunch van Wouter ging VRA1 het veld op. Het was een trage start die in de verste verte niet voldeed aan de run rate die nodig was om ons te overrompelen. Yves schakelde uiteindelijk twee batsmen uit in de 13e over en Chris schakelde de tienerinvaller snel uit in de 14eeen ons medelijden met de jongeman achterliet. Veel amusement werd gegenereerd door de “training” die een van zijn vervangers kreeg aangeboden van hun opener, waardoor we nog meer medelijden met hem kregen. Zelfs John slaagt erin om coachingsessies over hoe je een knuppel moet vasthouden te vermijden.
En traagheid leek te heersen. Pas in de 32en over dat VRA1 zich leek te realiseren dat ze in een serieuze achtervolging zaten en beter een paar boundaries konden slaan als ze er een wedstrijd van wilden maken. Helaas voor ons deden ze dat wel. Eén zes vloog zo hoog dat hij het tweede veld van de VCC in ging, terwijl hun opener de runs opstapelde met nog twee zessen en nog eens twee vieren. Dit bracht zijn eigen century, en het was nu game on!
Dan, top drama in de 34th over toen de centurion van VRA1 de bal recht naar John sloeg. Eerst grepen zijn handen de bal, maar kon hij hem vasthouden? De wereld stond stil. De monden stonden open. Twee toekijkende duiven botsten tegen elkaar in de lucht. Tergend langzaam deed de bal de gebruikelijke dans waarbij de Heer van de Zwaartekracht omhoog staat, spottend en zijn lippen aflikkend, voordat hij onvermijdelijk uit zijn handen stuiterde en op de grond rolde.
Onze square leg van een jaar of zestig – die eerder een vier had gestopt ten koste van zijn vingers – was even ontroostbaar, niet in de laatste plaats omdat Kaushal behulpzaam zei dat het vangen van hun sterspeler betekende dat het team een krat voor hem zou hebben gekocht. Maar er was geen tijd om te huilen. VRA1 was nu nog maar 15 runs en acht ballen verwijderd van de overwinning. Zouden we het vol kunnen houden?
Tot op het laatste moment
Hun machtig opgeluchte slagman lachte, zei nee en scoorde een boundary voordat de strike werd gewisseld voor de laatste over. En wie wil er bowlen? Net als bij het nemen van een strafschop in een shoot-out, heb je iemand nodig met de ballen van een olifant die probeert te paren met de circustent om zo’n uitdaging aan te gaan.
Stap voorwaarts Martin, die onbevreesd de bal veroverde en de rest van ons liet bidden dat wij het niet zouden zijn die het verpestten met wat onhandig veldspel. Maar deze keer stond het lot aan onze kant. In een wedstrijdwinnend staaltje gymnastiek sprong Wouter hoog op de boundary om op briljante wijze te stoppen wat een zes (en game over) zou zijn geweest – en de schade te beperken tot twee.
Dus op de allerlaatste bal hadden ze drie runs nodig om onze score te evenaren… en het was een wide. Aaaaarggghh! Twee runs zijn nu nodig. Martin zette zich schrap en de bowl was kaarsrecht, genereerde één run, een beetje paniek bij het terugkrijgen van de bal in de handen van de bowler en wat verbijstering bij de batslieden die een kamikaze laatste push overwogen.
Maar… het was gelukt! Een overwinningsmarge van EEN RUN! We waren over de streep en bovenaan de tafel. Harold kocht een extra krat om zijn century te vieren, John vroeg zich heimelijk af waarom hij nooit een vangst kan vasthouden en het team vierde tot diep in de zomernacht. Wij heersen!
VCC 207/6(35)
VRA 1 206/5(35)
22 Jun 2024
Zami 1D (35)
Sportpark Westvliet
